تولید انبوه هندوانه مکعبی برای نخستین بار در ایران
برای اولین بار در ایران هندوانه مکعبی توسط 3 شرکت خصوصی به تولید انبوه رسیده است. مهندس حسین خادمیان، کارشناس ارشد زراعت و مدیر پروژه تولید هندوانه مکعبی گفت: از چندی پیش انجام آزمایشاتی در خصوص تولید هنداونه مکعبی آغاز شد، البته با توجه به محدود بودن تعداد آزمایشگاه‌های تخصصی سبزی و صیفی در کشور آغاز این کار با سختی‌هایی همراه بود، اما با این وجود انجام این آزمایشات با جدیت دنبال شد .
وی افزود: یکی از آزمایشات صورت گرفته در این زمینه، آزمایش هورمون “جیبرلین” بود که با استفاده از این هورمون 20 درصد افزایش عملکرد در تولید هندوانه صورت می‌گیرد، چون یکی از خصوصیات این هورمون افزایش گلهای ماده است.
مهندس خادمیان تصریح کرد: یکی دیگر از آزمایشات صورت گرفته در این زمینه انجام اصلاح ژنتیک با استفاده از ماده‌ای به نام “کولشیسین” که آلکالوئیدی از ریشه گیاهی “سورنجان” است، بود که در این آزمایش بذرهای هندوانه تیمار شده و سبب شد که تعداد کروموزوم‌های هندوانه دو برابر شود.
وی گفت: همان طور که ذکر شد استفاده از هورمون، اصلاح ژنتیک و استفاده از تکنولوژی تولید، منجر به تولید هندوانه مکعبی بدون تخم خواهد شد.
مدیرعامل شرکت اتوماسیون کشاورزی ویولت با اشاره به این که در تولید این هندوانه مجموعه شرکت‌های “VandT” مشارکت داشته‌اند، افزود: این مجموعه شرکت متشکل از 3 شرکت صنعت سازان وارش، گسترش و توسعه تورنه و اتوماسیون کاشورزی ویولت است که هزینه انجام مراحل تحقیقاتی این محصول را که بالغ بر 50 میلیون ریال بوده، تقبل کرده است و با تلاش‌های این مجموعه طی هفته آینده از مزرعه یک هکتاری که به این کار اختصاص یافته، تولید انبوه صورت خواهد گرفت و حدود 30 تن هندوانه مکعبی تولید خواهد شد.
مدیر پروژه تولید هندوانه مکعبی با اشاره به این که این پروژه در سال جاری به صورت آزمایشی اجرا شده است، گفت: هدف اصلی ما این است که از سال آینده با مشارکت و همکاری مدیریت سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها امکان تولید هندوانه مکعبی در استان‌های مستعد کشور فراهم شودو بخش دولتی اعتباراتی را به تولید این محصول اختصاص دهد.
گفتنی است: مهندس خادمیان به تازگی کتابی تحت عنوان “هندوانه تجاری” در 208 صفحه تألیف کرده که به دو زبان فارسی و انگلیسی است و در آن به خصوصیات 40 نوع هندوانه همراه با عکس رنگی اشاره شده است.
یهودیان در دوران باستان، همانند اقوام همسایه خود، مردمانی کشاورز بودند که عمدتا" از محصول زمین معاش میکردند. ولی حدود دو هزار سال پیش که بیت المقدس یهود دوباره به اشغال بیکانگان درآمد و مردم این سرزمین در اقصی نقاط جهان پراکنده شدند، به علت شرائط زمان و مکان ناچار گردیدند کار کشاورزی را کنار بگذارند و به مشاغلی چون بازرگانی و پیشه وری روی آورند و یا راه علم و دانش و هنر در پیش گیرند.
یهودیان در کشورهای پراکندگی اجازه تملک بر زمین های کشاورزی را نداشتند و هر چند گاه یکبار حاکمان ظالم برای تسلط بر اموال آنان، یهودیان را اخراج میکردند و آنها ناچار بودند مشاغلی داشته باشند که با انتقال از سرزمینی به سرزمین دیگر آن را از دست ندهند.
ولی از اواخر قرن نوزدهم میلادی به بعد، که جنبش بازگشت یهودیان به سرزمین پدری دوباره اوج گرفت، اندیشمندان یهودی و تلاشگران سیاسی و اجتماعی آن دوباره بر اهمیت کار کشاورزی تأکید گذاشتند. از اواخر قرن نوزدهم و تا هنگام استقلال اسرائیل، بسیاری از یهودیانی که توانستند به سرزمین پدری خود (اسرائیل) باز گردند، به کار کشاورزی روی آوردند و با برپائی شیوه های جدید اجتماعی و اقتصادی و تأسیس آبادیهای کشاورزی به صورت کیبوتس (?????- آبادی اشتراکی) و موشاو (????- آبادی تعاونی) ، کشاورزی بسیار پیشرفته ای را پایه گذاری کردند که در کمتر کشور جهان نظیر داشت.
به علت کمبود آب در اسرائیل، کارشناسان کشاورزی اسرائیل شیوه های جدیدی برای آبیاری قطره ای به منظور صرفه جوئی در مصرف آب، و همچنین کشاورزی با آب شور ابداع کردند که در جهان سابقه نداشت.
امروز اسرائیل از نظر کشاورزی و دامداری و مرغداری یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان محسوب میشود که تجربیات خود را با دست باز در اختیار همه کشورهائی قرارمیدهد که مایل به همکاری با اسرائیل و پذیرفتن تجربیات این کشور هستند.
اسرائیلیان که بدنبال بیداری جنبش صیونیسم به سرزمین پدری (اسرائیل) بازگشتند، مشاهده کردند که به علت بی توجهی حاکمان بر این سرزمین که صدها سال ادامه داشت، اسرائیل کشوری نیمه بایر و بی سبزه و درخت است و زمین آن برای کشاورزی چندان مساعد نیست. ولی اسرائیلیان از اوائل قرن بیستم به سرسبز ساختن تپه های لخت و درختکاری و آماده کردن زمین برای کشاورزی پرداختند و به پیشرفت های بزرگی نائل شدند.
در سالهای پیش از استقلال اسرائیل و پس از آن، یک موسسه تحقیقات کشاورزی در مرکز کشور فعالت میکرد که با ابتکارها و ابداعات خود، شیوه های جدید کشاورزی را معمول ساخت و دانشکده کشاورزی دانشگاه عبری اورشلیم در شهر رخووت (??????) در مرکز کشور نیز در این راه نقش ارزنده ای ایفاء کرد.
مساحت کل سرزمین اسرائیل بر 22 هزار کیلومتر مربع (یک هشتادم خاک ایران) بالغ میگردد که بیش از نیمی از آن بایر محسوب میشود. میزان بارندگی در آن بسیار کم است و در حالی که در برخی نواحی شمالی کشور به 800 میلیمتر در سال میرسد، در صحرای خشک جنوب اسرائیل از 40 میلیمتر در سال تجاوز نمیکند.
علیرغم این وضع، اسرائیل نه تنها یکی از پیشرفته ترین تکنیک های کشاورزی را دارد، بلکه هر سال صدها میلیون دلار محصولات کشاورزی و غذائی و چند صد میلیون دلار دیگر وسائل کشاورزی به دنیا صادر میکند.
اسرائیل همچنین یکی از معدود کشورهای جهان است که نه تنها از تعداد درختان آن کاسته نمی شود (به علت بریدن درختها برای استفاده های صنعتی و گرمازائی)، بلکه بدنبال این تلاش گسترده جنگل کاری، هر سال درختان بیشتری در اسرائیل رشد میکند.
در نخستین سالهای استقلال اسرائیل، به علت کمبود مواد غذائی و کشاورزی، دولت ناچار بود تأمین این مواد را جیره بندی کند- ولی امروز محصولات تولید شده در کشور، نه تنها همه نیاز مردمان آن را تأمین میکند، بلکه بخش مهمی از آن نیز به کشورهای خارجی صادر میشود.
اسرائیل نه تنها دارای یکی از پیشرفته ترین مراکز تحقیقات کشاورزی است که دائما" برای ابداع شیوه های جدید میکوشد، بلکه کشاورزان اسرائیل نیز همه افراد تحصیل کرده در سطح بالا و انسانهای بسیار مبتکری هستند که برخی از آنان فارغ التحصیلان دانشکده کشاورزی میباشند و برخی رشته کشاورزی را در دوره دبیرستان فرا گرفته اند.
اسرائیل از نظر میزان تولید در هر هکتار زمین، در بسیاری از رشته ها در دنیا رکورد اول را دارا میباشد.
استفاده بهینه از آب
از آنجا که اسرائیل با کمبود آب روبروست و همزمان جمعیت کشور دائما" افزایش مییابد، تلاش میشود که از هر قطره آب موجود به بهترین نحو استفاده به عمل آید. در پنجاه سال نخست استقلال کشور، بی آنکه به مصرف آب در کشاورزی حتی یک قطره اضافه شود، اسرائیل توانست میزان محصولات کشاورزی خود را هفت برابر افزایش دهد.
شیوه ابتکاری آبیاری قطره ای در سالهای دهه 60 در اسرائیل ترویج گردید. در این شیوه، لوله های باریک در کنار نهال ها و گیاهان نهاده میشود که در نزدیکی ریشه هر گیاه یک سوراخ ریز دارد و آب به صورت قطره قطره ترشح میکند و به ریشه گیاه میرسد و بیهوده در نقطه های دیگر زمین پراکنده نمیشود. این شیوه، هدر رفتن آب کشاورزی را به حداقل میرساند. لوله های آبیاری قطره ای با کمک دستگاههای کامپیوتری به طور خودکار به کار میافتد و به تجهیزات سنگین و گران قیمت آبیاری و همچنین تلاش شمار زیادی کارگران کشاورزی نیازی ندارد. اسرائیل هر سال چند صد میلیون دلار وسائل و تجهیزات آبیاری قطره ای صادر میکند.
اسرائیل برای صرفه جوئی در مصرف آب، شیوه دیگری نیزابداع کرده و آن تطهیر فاضلاب و استفاده دوباره از آن برای آبیاری برخی گیاهان و نهال ها میباشد. حدود 20 درصد از آب کشاورزی مورد نیاز اسرائیل از این طریق تأمین میشود.
استفاده از آب شور در امور کشاورزی، شیوه ای است که در نواحی جنوبی اسرائیل (در بیابان خشک نگب- ???) مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج قابل توجهی داده است. روش پرورش دادن برخی محصولات کشاورزی (از قبیل گوجه فرنگی، خیار، طالبی و غیره) در زیر لایه های نایلون و یا در گرمخانه ها، در اسرائیل بسیار رواج دارد و با موفقیت چشمگیری روبرو شده است. با استفاده از این شیوه، آبیاری گیاهان به صورت کامپیوتری انجام می گیرد و به کارگران کمی نیاز دارد.
اسرائیل این شیوه های ابتکاری و تجربیات علمی و کشاورزی خود را در اختیار کشورهای دیگر نیز قرار میدهد.
